W dzisiejszym odcinku serii zobaczycie:

TECHNIKĘ PRZYSIADU I JEJ NAJWAŻNIEJSZE PUNKTY

NAJCZĘSTSZE BŁĘDY PODCZAS PRZYSIADU

PROPOZYCJE ĆWICZEŃ KTÓRE MOGĄ POMÓC W KORECJI/NAPRAWIE DANEGO BŁĘDU

PROGRESJE DO PRZYSIADU – czyli jak krok po kroku nauczyć się tego ćwiczenia

ENJOY!
A, gdybyście pytali…

Dlaczego każdy wykonuje inaczej przysiad? Dlaczego tak wiele osób wykonuje przysiad niepoprawnie? Czy istnieje technika idealna?
Ile osób, tyle przysiadów…
Dlaczego tak się dzieje?

Powodów jest co najmniej kilka :

BUDOWA ANATOMICZNA:

Nie mamy na nią żadnego wypływu. Jako przykład dajmy osobę o długiej kości udowej w stosunku do kości podudzia. Będzie ona miała spore problemy z technicznym zejściem do przysiadu głębokiego (popularnego ATG – ass to grass). W takich przypadkach warto przemyśleć eliminację BACK SQUATów z planu treningowego na rzecz np. SUMO SQUAT czy SPLIT SQUAT. Innym przykładem może być specyficzna budowa stawów biodrowych: tzw. szkockie biodro. Osoby z tą przypadłością także mogą rozglądać się za innymi ćwiczeniami.

OGRANICZENIA RUCHOMOSCI STAWÓW:

Przysiad to piękne ćwiczenie, ale nawet niewielkie ograniczenie w którymś ze stawów może negatywnie wpływać na jego wykonanie. Przykład: ograniczenie mobilności stawu skokowego może spowodować nadmierne pochylanie tułowia podczas zejścia ze sztangą w dół. Może to nieść za sobą fatalne w skutkach konsekwencje w postaci kontuzji dolnej części pleców.

OGRANICZENIA ELASTYCZNOSCI MIESNI:

Na poprawną technikę przysiadu mają wpływ nie tylko stawy, ale również nasze mięśnie i ich elastyczność. Słaba rozciągliwość mięśni przywodzicieli uda może mieć swoje przełożenie w postaci problemów z utrzymaniem linii rzepka – stopa, za czym idzie koślawienie kolan podczas ćwiczenia.

OSŁABIENIE POSZCZEGÓLNYCH MIĘŚNI:

Słabe mięśnie stabilizujące centrum ciała, czy słabe pośladkowe średnie to nic ciekawego dla naszego króla ćwiczeń. Jeśli nadmiernie pochylasz tułów lub kolana uciekają Ci do środka, a stopy “zapadają” się pod ciężarem to koniecznie poszukaj słabych ogniw w Twoim ciele.

BRAK TECHNIKI:

U niektórych osób technika po prostu “leży”. Najczęściej dlatego, że wykonują one przysiad mając wrażenie, że wszystko jest dobrze – nie widzą siebie z boku. Wystarczy poprosić trenera aby nam pomógł, czy nagrać siebie podczas ćwiczenia.

CEL TRENINGOWY:

Forma przysiadu często zależy od dyscypliny sportowej: Inny przysiad wykona trójboista, inny dwuboista, inny siatkarz chcący kształtować moc, a inny pacjent podczas rehabilitacji po rekonstrukcji więzadła krzyżowego.

Czy w takim razie istnieje technika ktora sprawdzi się u każdego? I czy nasza wersja jest jedyna, prawdziwa i idealna?
W naszym przekonaniu nie…
Zaryzykowaliśmy jednak przedstawienie wersji najbardziej przystępnej dla ogółu populacji.

W kolejnych postach rozbijemy na części pierwsze korekcje do wszystkich wad.

Bądźcie z nami!